Sanatla Kalın

Toplumlar bazen, kültürel ve sanatsal değerlerin önemini anlamakta zorluk çekerler. Bunun en büyük sebebi hayatımızın matematiksel olarak yaşanmaya programlanmış olmasıdır. Gelin görün ki; hayatta iki artı iki her zaman dört etmeye biliyor. 

Sanatsal bir faaliyetin karşılığında kısa sürede manevi bir çıkar elde etmediğiniz zaman, yaptıklarınız havada kalmış gibi gelebilir. Oysa bilinmelidir ki, sanat yoluyla elde edilmeye çalışılan kişisel gelişim için, uzun zamanlar gerekmektedir. Ayrıca kişiden kişiye farklılıklarda gösterir. Zaten böyle bir kesinliğin olmayışı, hayata renk katan faktörlerdendir.

Çok bilinen ve elbette doğru olan bir kuram vardır; “Gelişen birey, gelişen toplum”

Kişi önce kendini geliştirmeyi hedefler ve nihayetinden kişisel gelişim konusuna önem veren bireylerin artmasıyla toplumsal gelişim elde edilir.

 Sanatsal ve kültürel aktivitelerde bulundukça kişinin hayata bakış açısı genişler. Aynı olaya birden fazla pencereden bakmayı, buna bağlı olarak farklı yorumlar yapmayı öğrenir. Eskiden, çıkışı yok gibi gözüken durumların, aslında patika yollar üzerinden aydınlığa kavuşabileceğini görür.

Daha iyi bilinen bir yönüyle sanat dalları, mükemmel bir eleştiri yapma mekanizması oluşturur. İçinde bulunulan durumları mizahi olarak eleştirebilirsiniz. Böylece hem yaptığınız eleştiriler daha çok akılda kalır, hem de kimseyi rencide etmeden bunu başarabilirsiniz.

Sanat, bireylerin düşünme, algılama ve anlama yetilerini açık tutar ve duygusal yanlarını harekete geçirir. Bu sayede toplumsal değişmeleri kolaylaştırır. Daha aydın, daha ileri görüşlü bireyler her topluma lazımdır nihayetinde.

Her şey bir tarafa, sanat evrensel bir dildir. Bir düşünün lütfen, Pantomim sanatıyla anlatmak istediğiniz bir konuyu, dünyanın neresinde anlatmakta zorluk çekersiniz!.. İnsanlar konuşa konuşa anlaşır derler. Gördüğümüz gibi, sanat varsa her zaman geçerli değil.

Toplumları toplum yapan en mühim başka bir özellik ise kültürel değerlerdir. Bu ortak noktaları yaşatmak içinde sanat dallarına ihtiyacımız vardır yine. Konuyu çok uzatmadan son sözümü şöyle söyleyeyim.

Cumhuriyetimizin Kurucusu Mustafa Kemal Atatürk'ün dediği gibi:

"Bir millet sanattan ve sanatkârdan mahrumsa tam bir hayata malik olamaz. Böyle bir millet bir ayağı topal, bir kolu çolak, sakat ve alil bir kimse gibidir. Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir."

Hem sağlıcakla, hem de sanatla kalın...