İyi ve cesur insanlar, hayatın garantisidir
İster Reis olsun, ister vatandaş. İyiler öndeyse, kazanılır savaş.
Herkes ben adamım diyebilir ama böyle günlerde kilosu belli olur. Başta Reis- i cumhurumuz olmak üzere, ordumuzun asil generalleri ve onların arkasında duran hak ve adalet aşıkları, özgürlüğün tadını alan vatandaşlarımız, yüreğimize su serptiler, yüzümüzü güldürdüler.
Daha önceki darbe ve muhtıraları hatırlayın, lider konumunda olan kimseler pasif hale gelirlerdi, “aman bana bir şey olmasın da gerisi önemli değil” dercesine, rüzgarın akışına göre hareket ederlerdi.
80 darbesinde zaten ortada lider yoktu, 28 Şubat’ta ise günün Reisi cumhuru bizzat post modern darbeye onay verip, tasdik memuru konuma düşmüştü, 27 Nisan e-muhtırası ile ciddi bir tepki alanlar o günü ne de çabuk unuttular, milli görüş geleneğinden gelen siyasetçiler Halka ve Hakk’a güveniyorlar, bunlarda şapkayı bırakıp kaçmak yok, gayri kanuni güçler bunlarla başa çıkamayacağını hesap edemediler.
Bu geleneğin yetiştirdiği meyvelerden biri olan Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan pes etmedi, ilk andan itibaren halkı bu darbecilere karşı baş kaldırmaya davet etti, şükürler olsun ki halkımız milli iradeye sahip çıktı, iyi varsınız Recep Tayip Erdoğan, Allah sana huzur ve sağlık versin, uzun ömür versin, memlekete barış ve huzur getirmenize imkan versin.
Başta Genelkurmay Başkanımız Hulusi Akar olmak üzere 1.ordu komutanımız Orgeneral Ümit Dündar gibi haddini bilip, bu zulme dur demesini bilen askerleri candan tebrik ediyorum.
Orgeneral Hulusi Akar bu darbe kalkışmasına onay vermediği için esir alındı. Anlaşılan abdest alıp iki rekat namazını kılmasıyla ölümünü göze aldı ve bu darbeye hayır dedi.
Birinci ordu komutanımız ise daha ilk andan itibaren bu müdahalenin içinde Silahlı kuvvetlerin olmadığını dile getirdi ve Cumhurbaşkanı uçağının rotasını Ankara’dan İstanbul’a yönlendirerek bir belanın seyrini değiştirdi.
Bu iki generali ve onlar gibi halkın sesine, soluğuna katkı veren diğer subayları tebrik ediyor, iyi ki varsınız diyorum.
Ya halka ne demeli? Halkımızın parti farkı gözetmeksizin Cumhurbaşkanımızın çağrısına uyarak canını ortaya koyup, bu darbecilere karşı çıkmaları dillere destan, insanlığa örnek teşkil edecek düzeyde bir kahramanlık hareketine damgasını vurdu.
200’den fazla insanımız bu mücadelede can verdi, 1500’den fazla yaralılar var. Ama ömür boyu 15 Temuzlarda anılacaklar ve bu milletin dualarına daima alacaklar, kimi habis ruhlar onların ruhundan hep korkacak, yeni nesillere de örnek olarak anlatılacaklar, tarih yazmak böyle bir şey galiba, ruhları şad olsun, yaralılara şifa diliyorum.
Kameraların önünde cereyan eden bu kahramanca mücadeleyi bir yazıya sığdıramam, en az benim kadar siz de izlemişsinizdir.
Bir Karafatma kamyonun direksiyonuna çıkmış, alabildiği kadar insanlar kamyonda milli mücadele ruhuyla yek vücut olmuşlar, hadi birileri utanmadan bu Anadolu kadınına gerici desin bakayım.
Her fırsatta diyoruz, bu halkı rahat bırakın. İnanç ve kültürüyle uğraşmayın, bilim ve teknoloji Allah’a isyan etmekle gelmez yüce Mevlam çalışana veriyor. Birileri hala o vatandaşın bu vatandaşın niyetini okuyor.
Bu maksatla diyorum ki iyi insanlar, cesaretli insanlar hayatın içinde rolü ne olursa olsun yeri geldiğinde üstüne düşeni yapıyor ve hayatın garantisidir.
“İster Reis olsun, ister vatandaş
İyiler öndeyse, kazanılır savaş”
Onun için gelin birbirimizle uğraşmayı bırakalım. Ayırım yapmayalım, bu cemaatlerin kayıp ettiği noktalardan biri de o. Cemaatinden değilsen canı cehenneme yani cemaat mefhumu “müminler kardeştir” ayeti kerimesine ulaşmaya engel teşkil ediyor. Tehlike burada.
Tabi cemaatleri oluşmasında da yine eski eğitim öğretimizin katkısı var. Eskiden okula gidenlerin çoğu rafizi olurdu, gariban Anadolu insanı da “evladım dünyasını kazanırken bari ebedi hayatını kaybetmesin” düşüncesiyle çocuğunu dini cemaatlere verdi, cemaatler de onları istediği şekle koymaya çalıştı.
Eğer iman, İslam, edep ve marifet kavramları eğitim öğretimizi besleseydi bu cemaatlere ne gerek vardı değil mi?
Selam ve sevgiyle kazanız mübarek olsun.