İlahi hoca!

Şöyle geçmiş yazılarıma bir göz attım. Baktım ki, uzun zamandır kısa hikayelerle örneklemeler yapmamışım. Sonra yakın zamanda okuduğum güzel bir Nasreddin Hoca kıssası geldi aklıma.

"Hoca, hutbe vermek üzere kürsüye çıkmış. Kürsüye çıkmış çıkmasına ama aklına konuşacak bir şey gelmiyormuş. Sonra halka dönerek: Ey ahali siz benim söz söylemekten aciz olmadığımı bilirsiniz fakat aklıma bir şey gelmiyor.

O arada kürsünün önünde oturanlardan birinin verdiği cevap ise takdiri hak edecek niteliktedir: Hoca aklına bir şey gelmiyorsa, kürsüden inmekte mi gelmiyor?"

Burayı çok uzatmadan diğerlerine bakalım.

***

Sportif faaliyetler ne için yapılır? Benim sportif faaliyetlerin neredeyse tamamından anladığım şudur; spor yapan kişiler fiziksel olarak gelişirler. Bir takım hastalıklara yakalanma ihtimalleri düşer. Kötü alışkanların birçoğundan uzak dururlar. Psikolojik olarak daha iyi durumda olurlar. Birçok psikolog ve psikiyatrist hastalarına düzenli spor yapmalarını tavsiye eder mesela.

Peki spor yapmayıp izleyenler neyi amaçlarlar? Onlarda hayatın stresinden birkaç saatliğine dahi uzaklaşmak isterler. Mutlu olmak isterler. Üzerlerine konuşacak güzel konular olsun isterler. Vesaire...
Ama baktığımız zaman ülkemizde bu iş tam olarak böyle işlemiyor. Mevzu bahis hele ki futbolsa! Sanki yeterince gergin ve zor günler geçirmiyormuşuz gibi birde lig maçlarından sonra birbirimize giriyoruz. Allah aşkına biri bana söylesin; biz nereye gidiyoruz?

Siyaset konuşamıyoruz çünkü tartışma hatta kavga kapıda bekliyor. Bir şey olsa da devreye girsem diye. Ekonomi konuşamıyoruz çünkü üzerine ciddi bilgi olmadan çok fazla anlam ifade etmiyor. Kültür-Sanat üzerine konuşamıyoruz çünkü bazılarımızın zamanı yok, bazılarımız için gerek yok. Spor üzerine bir şeyler konuşalım diyoruz onda da futbol her daim hakim oluyor. Futbol konuşunca da her şey sarpa sarıyor.

Ben şu takım haklı bu takım haksız demiyorum. Ben, şu hakem haklı bu hakem haksız da demiyorum. Onları diyecek olanlar spor yazarlarıdır. Ben diyorum ki: Biz niye her işe bir şekilde stres, asabiyet ve şiddet sokuyoruz? Yahu yetkilere diyorum ki: Biz yorulduk! Artık yeter, artık yeter...