17 Nisan Sabahı..
Özellikle içimizdekilerin idrak edemedikleri önemli şey; Türkiye’nin kökleri ezele bağlanmış bir aşkın hamuruydu.
“Artık ne zulmün kucağında boyun büken güllerimi diriltecek merhamet yağmurum, ne yürek yangınımdan arta kalan küllerimi savuracak rüzgârım var ne de rüzgâra pervane olacak kanatlarım…”
Yukarıdaki giriş cümlesini Türkiye’nin uzun süreden beri devam eden şahsiyet fotoğrafı! olarak gördükleri durumunun devam etmesini arzuladıkları için dile getirdim.
Türkiye’den geçmiş zamanda olduğu gibi yine aynı şekilde boynu bükük bir şekilde bunu dile getirmesini bekledir. Pes edeceğini düşünerek…!
Dayatmalara ve zorbalıklara boyun eğmemeye ant içmişken ve her ne olursa olsun, Türkiye’nin ışıltısını söndürmemek üzere ter döken bu aziz millet, aynı zamanda bu ışığın nurundan yıkanmak için de yarınlarını inşa etmeye hazır biiznillah.
Sadece Türkiye’nin aziz milleti değil İslam coğrafyası dualarla bekleyiş içerisinde;
“Bir rüzgâr, bir yağmur bekliyoruz senden. Adı merhamet, şefkat olan bir yağmur bekliyor yüreğimiz. Hiçbir şeyi beklemediğimiz, hiçbir şeyi ümit etmediğimiz kadar bir yağmur bekliyoruz sevgili Türkiye senden” diyenler var…
Pes etmemizi isteyenler, iğrenç salyalarını akıtırken bile biliyorlar ki yaksalar-yıksalar, yolsalar dahi kartal, kartal olarak yaşayacak…
Salyaları eşliğinde, en azından, ateşin harını üfleyerek yangınlar üçgeninde, uçmayı unutmuş ya da kanatları yaralanmış kartal halinde görmeyi arzuladıkları için neredeyse bütün Avrupa gerçek kimliğini göstermeye başladı.
Ama gördüler ki; Türkiye’nin kanadı yolunsa dahi düşen her bir tüyünden yeni bir vatan doğuyor..
Korktular palazlanmamızdan, görmezden geldiler köklerimizi içimizdekilerle beraber.
Özellikle içimizdekilerin idrak edemedikleri önemli şey; Türkiye’nin kökleri ezele bağlanmış bir aşkın hamuruydu.
Allah’ın her daim doğrunun yanında olduğunu unuttular, merhametin ve şefkatin sonsuzluk sahibi, kanatlarımıza güç veriyor haberleri yok…
Türkiye 17 Nisan itibari ile yeni baştan insanlığın göğünde, özgür ve korkusuzca uçarak korkular salacak canımıza kast edenlerin yüreğine…
“Her şey seninle güzel” diyen yürekler var, üzerimizde tepişenlere inat.
Sevmek ve sevilmek; avuç içleri semaya dönük Sultanlar Sultanından istemektir.
Bu sevgi ki Türkiye’yi sevenleriyle göğe doğru kanatlanmaya götüren basamağın ilkidir.
Cihanın kapısını çalan Türkiye kalbinin ritmini duyanlara sesleniyor; “Yeniden, güçlü kanatlarımın üzerindeki merhamete sığındığınızı ve keskin bakışımın altındaki şefkate yaslandığınızı görür gibiyim.”
Millet aşkı ile birleşmenin beraberinde gür seda ile hayata Bismillah diyerek cihana selam vermeye hazırlanıyor 17 Nisan sabahı Türkiye…
Besmelenin şefaatine sığınarak güne ve geleceğe Bismillah diyecek!
Şerre meyilli olanları silkeleyerek üzerimizden, ışığımızın nurunu, şefkat ve merhametimizi bekleyenlere yansıtmak için.
İştahları kabarmış, ağızları salyalı, yere düşmemizi bekleyenlere yırtıcı pençelerimizle can damarlarını kesmek için…
Türkiye yenidünya düzeninin baş aktörü olarak İslam’ın sancaktarlığını yapmaya hazırlanıyor.